Fundację OmeaLife założyłyśmy w 2016 roku, po tym jak same doświadczyłyśmy leczenia raka piersi. Dwa lata wcześniej poznałyśmy się w szpitalu, gdzie czekałyśmy w tej samej kolejce na wizytę u onkologa. Na korytarzach często słychać było nasz śmiech. Inni pacjenci mówili o nas „to te dziewczyny od onkologii na wesoło”. Naszym znakiem rozpoznawczym był uśmiech na twarzy, szpilki, pomalowane paznokcie, doklejone rzęsy oraz kolorowa biżuteria. W trakcie terapii byłyśmy aktywne zawodowo. Leczenie traktowałyśmy jak zadanie, które mamy do wykonania. Przyjaźń pomogła nam przetrwać trudne momenty, które niewątpliwie się pojawiały. Nie tylko te związane z samą chorobą, ale też z codziennym życiem, bo przecież kiedy chorujesz, świat nie zatrzymuje się ani na moment. Nie czeka, aż wyzdrowiejesz. Swoim zachowaniem przełamywałyśmy stereotypy związane z postrzeganiem osób chorych na raka. Nie robiłyśmy niczego na pokaz. Po prostu starałyśmy się przetrwać. Nasze historie stały się inspiracją dla innych młodych kobiet, którym przyszło zmierzyć się z diagnozą raka piersi.